Aan de hand van telefonische gesprekken met zeventien thuiswonende ouderen met een Marokkaanse achtergrond werd onderzocht hoe deze ouderen de coronatijd ervaren. Deze ouderen hebben door de coronacrisis te maken met twee extra vormen van bezorgdheid, namelijk die om familie in Marokko en het niet volgens de islamitische traditie begraven kunnen worden. Daarnaast missen zij de toch al weinige sociale contacten en activiteiten buitenshuis. En door beperkte digitale vaardigheden bieden digitale vormen van contact meestal geen oplossing voor deze ouderen.
Migrantenouderen zijn een van de meest kwetsbare groep ouderen. Uit literatuuronderzoek, bijvoorbeeld van Conkova en Lindenberg (2018) blijkt namelijk dat migrantenouderen een slechtere gezondheid hebben en de formele zorg voor hen minder toegankelijk is. Hierdoor kunnen de gevolgen van besmetting met het virus ernstiger zijn. En de specifieke woon- en leefsituatie van deze ouderen, veelal met meer personen in relatief kleine bovenwoningen in grotere steden, kan zorgen voor grote gevolgen van het coronavirus en de genomen maatregelen.
Vanwege de taalbarrière worden de meeste ouderen voornamelijk door hun kinderen en andere familieleden op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen rondom corona. Een belangrijke bron van informatie is bovendien de Marokkaanse televisie. De geïnterviewde ouderen gaven verder aan zich keurig aan de maatregelen te houden. Zo wassen zij hun handen extra vaak en proberen contact met anderen waar mogelijk te vermijden.
De ouderen missen hun dagelijkse structuur, door het wegvallen van de bezigheden buitenshuis. Een wandeling, een praatje op de markt en het bezoek aan de moskee en theehuis worden het meest gemist. En de gezamenlijke maaltijden met het gehele gezin worden als groot gemis beschouwd door de ouderen.
Kijk voor het volledige artikel op: https://gerontijdschrift.nl/artikelen/de-impact-van-het-covid-19-virus-op-het-dagelijkse-leven-van-marokkaanse-migrantenouderen/.
